On Thursday the 4th December 2014, Kultura Liberalna presented a debate on the future of the state. There was also a subsequent interview with Adrian Wooldridge, which you can find links to below.
About the debate:
The embarrassing recent vote counting fiasco – which, due to multiple failures in the new computerised system, saw the Polish authorities take almost a week to count up the votes from the local elections – has served to reinforce the population’s already strident belief in the weaknesses of the Polish state, with romantic dreams of re-emergent Polish strengths once more being seen to wilt in the cold light of day. Indeed, soon after news of the “voting-gate” affair broke, the well-known bon mot of the former minister of internal affairs, Bartłomiej Sienkiewicz – about the Polish state “existing only in theory” – resurfaced to capture the public’s imagination. Yet, of course, it is not only politicians from the ruling parties, who have had something to say on the matter and the parliamentary opposition has effectively made use of the crisis to regain popular support. However, despite all the discussion surrounding the local elections, hardly anyone seems to have acknowledged that Polish disputes on statism are actually part of a much broader discussion on revolutionary changes affecting all modern states.
It’s not just in Poland that the state appears to be in crisis, Western nations are also questioning their institutions and the current decline of Western statehood can be seen in many areas – in education, in healthcare, in public transport and in social security systems. Attempts to implement reforms, based on new technologies, have been seen to fail spectacularly in many countries and clumsy efforts to computerise the databases of social insurance and national health institutions are not just well known in Poland, but have been witnessed throughout the EU, causing embarrassment for a number of governments. Equally telling is the half-hearted implementation of new technologies, with, in many cases, modern computers being introduced to public administration systems, only to be used as upgraded typewriters. In other words, our state organisations all too often change the tools they use, without then making similar adjustments to the work, which they are carrying out, sticking stubbornly to outdated approaches, even when technological advances could provide for new ways of working far more efficiently. It is in this context that the repeated claim that technology is being revolutionised, comes across more as a grim joke than as a statement representative of reality and serves to further highlight the need for state reforms.
However, despite the seemingly ailing condition of our national systems, more and more people have begun to look towards state institutions, when looking at solutions to their present difficulties; a phenomenon, which has become especially pronounced since the onset of the financial crisis in 2008. Old fashioned statism appears to have come back into vogue and subsequently the expectations put on our states are rising. Yet, what is realistically achievable nowadays? Over a few post-war decades, Western societies managed to get rich, get old and get into enormous debts and these unprecedented conditions have put into question the utility of traditional recipes for reforming state bodies. Therefore, instead of engaging in idle discussions about whether to expand or roll back the power of the state, perhaps it would be better to start by reassessing its realistic capabilities and rethinking our expectations, based upon our assessments of those capabilities.
In summing up, this was a debate that asked “what is possible?”. Young people now expect the state to help them in their search for employment and our elder citizens yearn for a sense of stability and for the provision of reliable social security, but can all of these demands be met? What can we realistically expect from the state in the future, what lessons can be drawn from the experiences of other states and how can we effectively remodel our institutions in order to ensure that they are able to maintain the trust invested in them?
Participants:
Speakers:
Anna Giza-Poleszczuk is a sociologist and the vice-chancellor of the University of Warsaw.
Ewa Łętowska is a lawyer and a former commissioner for the Office for the Protection of Civil Rights.
Joanna Tyrowicz is an economist working for the National Bank of Poland and the University of Warsaw.
Adrian Wooldridge is a journalist, currently working for The Economist, and the co-author of a book, looking at the challenges facing modern states, entitled The Fourth Revolution. The Global Race to Reinvent the State.
Moderators:
Jarosław Kuisz and Łukasz Pawłowski – Kultura Liberalna
Adrian Wooldridge interview:
Subsequent to the debate, Łukasz Pawłowski interviewed English journalist Adrian Wooldridge, continuing the debate about state reforms and looking at Adrian’s new book, The Fourth Revolution: The Global Race to Reinvent the State (Penguin Press, 2014). To access an English version of this interview, click here. To proceed straight to the Polish original, click here.
Etat dla każdego? O roli państwa w przyszłości.
Debata była w języku angielskim w biurze Kultury Liberalnej w Poddaszu Kultur (ul. Chmielna 15/9, Warszawa).
O debacie:
Kompromitujący problem policzenia głosów w wyborach lokalnych tylko dokłada się do przekonania Polaków o totalnej słabości ich państwa. Kolejne sny o potędze rozbijają się o przaśną rzeczywistość. Słynny bon mot byłego ministra spraw wewnętrznych, Bartłomieja Sienkiewicza, o tym, że „polskie państwo istnieje tylko teoretycznie”, przy okazji awantur dokoła PKW błyskawicznie powrócił do łask. Oczywiście, nie tylko politycy rządzącej partii mają na ten temat coś do powiedzenia. Opozycja polityczna na tle sprawy liczenia głosów także punktuje nieszczęsne polskie państwo. Mało kto orientuje się jednak, że nasze spory o etatyzm wpisują w znacznie szerszy kontekst: rewolucyjnych przemian, którym podlegają bez wyjątku wszystkie państwa na świecie.
Dziś słabości państw Zachodu widać w rozmaitych dziedzinach – od edukacji, przez służbę zdrowia, po transport czy system wydatków socjalnych – a próby reformy polegające na wprowadzaniu nowych technologii zwykle spełzają na niczym. Nieudolne próby informatyzacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych czy Narodowego Funduszu Zdrowia to przykłady dobrze znane w Polsce, ale podobne doświadczenia – bynajmniej nie mniej kompromitujące – mają też inne kraje Unii Europejskiej. Nierzadko nowoczesne komputery wprowadzane do administracji są wykorzystywane jako… maszyny do pisania. Innymi słowy zmienia się wyłącznie technika pracy, ale zapowiadana rewolucja technologiczna brzmi jak ponury żart.
Jednocześnie oczekiwania wobec instytucji państwa rosną, szczególnie po kryzysie 2008 roku, a stary etatyzm wydaje się wracać do łask. Zachodnie społeczeństwa w ciągu zaledwie kilkudziesięciu powojennych lat zdążyły się niezmiernie wzbogacić, zestarzeć i… zadłużyć na skalę nieznaną w historii. Wszystkie te tendencje stawiają pod znakiem zapytania wartość tradycyjnych recept na uzdrowienie państwa. Zamiast więc jałowo spierać się o to, czy państwo rozbudowywać, czy „zwijać”, lepiej na nowo przemyśleć nasze oczekiwania wobec niego oraz rzeczywiste możliwości, jakimi dziś dysponuje.
Dziś młodzi ludzie oczekują wsparcia w poszukiwaniu pracy. Posada państwowa dla wielu stała się, jak niegdyś, obiektem marzeń. Starsze pokolenia z kolei pragną poczucia bezpieczeństwa w jesieni życia. Czego jednak realistycznie możemy oczekiwać od państwa w przyszłości? Jakie wnioski dla naszego nieco poobijanego Lewiatana płyną z doświadczeń innych państw? Jak możemy satysfakcjonująco zreformować nasze instytucje tak, by ostatecznie nie stracić do nich zaufania?
Do debaty na ten temat zaprosiliśmy następujących gości:
Anna Giza-Poleszczuk – socjolożka, prorektor Uniwersytetu Warszawskiego ds. rozwoju i polityki finansowej.
Ewa Łętowska – prawniczka, była Rzecznik Praw Obywatelskich oraz sędzia Trybunału Konstytucyjnego.
Joanna Tyrowicz – ekonomistka, Instytut Ekonomiczny Narodowego Banku Polskiego
Adrian Wooldridge – dziennikarz, The Economist, redaktor rubryki Schumpeter, współautor książki The Fourth Revolution. The Global Race to Reinvent the State.
Prowadzenie:
Jarosław Kuisz i Łukasz Pawłowski – Kultura Liberalna.
Interview z Adrianem Wooldridgem:
Adam Wooldridge dyskutował z Łukaszem Pawłowskim o swoją nową książce, The Fourth Revolution: The Global Race to Reinvent the State (Penguin Press, 2014), i przyszłości państwa narodowego. Wersja polska jest tutaj i wersja angielska jest tutaj.
